இந்திய மருந்துத் துறையும் தொடர்ச்சியாக அதிகரிக்கும் சீனாவுடனான வர்த்தகப் பற்றாக்குறையும்

செப்டம்பர் 2022 இல் இரண்டாவது காலண்டர் ஆண்டிற்கான இறுதியில் சீனாவுடனான இந்தியாவின் வர்த்தகம் 100 பில்லியன் டாலருக்கும் அதிகமாக இருக்கும் என்று சீன சுங்க வரி இலாகாவின் புள்ளிவிவரங்கள் சுட்டிக்காட்டியபோது, அது தலைப்புச் செய்தியாக இருந்தது. இரு நாடுகளுக்கிடையில் வளர்ந்து வரும் வர்த்தகத்தின் நேர்மறையான தாக்கங்களின் காரணமாக, இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்புதான் கல்வான் எல்லையில் மோதல்கள் ஏற்பட்டன.

இருதரப்பு வர்த்தக சமநிலை (Trade Balance) அறிக்கை கவனத்தை ஈர்த்தது. ஏனெனில் இது சீனாவில் இருந்து இந்தியாவிற்குள் பெரிய இறக்குமதிகளை பிரதிபலித்தது. சீனாவுக்கான இந்தியாவின் ஏற்றுமதியின் பல மடங்குகள் 2022 ஆம் ஆண்டின் முதல் ஒன்பது மாதங்களில், இந்தியாவிற்கான சீனாவின் ஏற்றுமதி 30 சதவிகிதத்திற்கும் மேலாக உயர்ந்து 89.7 பில்லியன் டாலராக இருந்தது. அதே சமயம் சீனாவிற்கான இந்தியாவின் ஏற்றுமதி 36 சதவிகிதம் சரிந்து 13.97 பில்லியன் டாலராக இருந்தது. ஏறக்குறைய இந்த ஒருவழி வர்த்தக ஓட்டத்தின் விளைவாக, அந்த ஒன்பது மாதங்களில் 104 பில்லியன் டாலர் மொத்த இருதரப்பு வர்த்தக ஓட்டம் (இறக்குமதி மற்றும் ஏற்றுமதி) இந்தியாவிற்கு வர்த்தகத்தில் 76 பில்லியன் டாலர் பற்றாக்குறையை ஏற்படுத்தியது.

இது விதிவிலக்கான நிகழ்வு அல்ல. இரு நாடுகளுக்கும் இடையிலான காலாண்டு இருதரப்பு வர்த்தகப் போக்குகளைக் கண்டறியும் விளக்கப்படம் 1, கடந்த ஐந்தாண்டுகளாக தொடரும் சீனாவுடனான இந்தியாவின் வர்த்தகப் பற்றாக்குறையை காட்டுகிறது. 

ஜூன் 2020 மற்றும் மார்ச் 2022 (வரைபடம் 2) வரையிலான காலாண்டுகளுக்கு இடையில் அந்த பற்றாக்குறை அதிகரித்தது, ஒரு சிறிய சரிவை பதிவு செய்வதற்கு முன்பு, சீனாவில் கோவிட் மறுமலர்ச்சி மற்றும் சீன அரசாங்கத்தின் “ஜீரோ-கோவிட்” ஊரடங்கு கொள்கையின் விளைவாக விநியோக தடைகள் காரணமாக இருக்கலாம். அப்படியிருந்தும், 2021-22ல் இந்தியாவின் இறக்குமதியில் சீனா மட்டும் 15 சதவீதத்திற்கும் அதிகமாக இருந்தது. 

வளைந்த வர்த்தக அமைப்பு

மேலும், சீனாவிற்கான இந்தியாவின் ஏற்றுமதியில் கால் பகுதிக்கும் அதிகமானவை கனிம தாதுக்கள் மற்றும் மூலப் பருத்தி போன்ற முதன்மை மூலப்பொருட்களாகும். அதேசமயம் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மின்சார இயந்திரங்கள், உபகரணங்கள், உலைகள், கொதிகலன்கள் மற்றும் இயந்திரங்கள், கரிம இரசாயனங்கள் சீனாவிலிருந்து இறக்குமதி செய்யப்படுகின்றன. இத்தகைய அமைப்பு வளர்ச்சியடையாத நாடுகள் மூலப் பொருட்கள் மற்றும் பாரம்பரிய உற்பத்திகளின் ஏற்றுமதியாளர்களாக இருந்தையும், வளர்ந்த நாடுகள் இயந்திரங்கள் உட்பட அதிநவீன உற்பத்திகளின் ஏற்றுமதியாளர்களாக இருந்ததொரு சகாப்தத்தையும் நினைவூட்டுகிறது.

தற்போது உலகின் உற்பத்தி மையம் என்னும் நிலையிலிருந்து ஒரங்கட்ட நினைக்கும் இந்தியாவுக்கு, குறிப்பாக உயர் தொழில்நுட்பத் துறைகளில், அதற்கான சான்றுகள் சற்று சங்கடமானதாகவே உள்ளது. ஆனால் கவலைக்கான காரணம் ஒரு காலத்தில் இந்தியாவின் சகாவாக கருதப்பட்ட அண்டை நாடுகளுடனான பொருளாதார போட்டியை விட ஆழமாக உள்ளது. சீனாவில் இருந்து இந்தியா இறக்குமதி செய்யும் பொருட்களின் கலவையை ஆய்வு செய்வதால் (படம் 3 ஐப் பார்க்கவும்) நூற்றாண்டின் தொடக்கத்திலிருந்து இரண்டு வகையான பொருட்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தியுள்ளன: "மின்சார இயந்திரங்கள், உபகரணங்கள், பாகங்கள்" மற்றும் "அணு உலைகள், கொதிகலன்கள், இயந்திரங்கள், இயந்திர உபகரணங்கள்".

அதாவது, சீனாவுக்கான இந்தியாவின் ஏற்றுமதிகள் முதன்மையான (அடிப்படையான) தயாரிப்புகளால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்பட்டாலும், முன்னர் குறிப்பிட்டபடி, அதன் இறக்குமதியில் உபகரணங்கள் மற்றும் இயந்திரங்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன. இந்தியாவின் தொழில்மயமாக்கலின் ஆரம்ப ஆண்டுகளில், மஹாலனோபிஸ் மாதிரி மற்றும் திட்டத்தில் பொதிந்துள்ள மூலோபாயம், இயந்திர கருவிகள் துறைக்கு முதலீட்டில் அதிக பங்கை ஒதுக்குவதாக இருந்தது என்பதை நினைவு கூர்க. இறக்குமதி செய்யப்பட்ட மூலதனப் பொருட்கள் மற்றும் இடைநிலைகளை நம்பியிருப்பதால், பேலன்ஸ் ஆஃப் பேமென்ட் சிக்கல்களில் சிக்காமல் வளர்ச்சியை விரைவுபடுத்த இது அவசியமாகக் காணப்பட்டது. 

முக்கியமான வர்த்தகப் பங்காளியாக உருவெடுத்துள்ள சீனாவுடனான இந்தியாவின் வர்த்தகத்தின் அமைப்பு என்ன கூறுகிறது என்றால், இந்த மூலோபாயம் அப்போது வெற்றியடையவில்லை (பல ஆய்வாளர்களால் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது) ஆனால் அது முதன்முதலில் இரண்டாவது ஐந்தாண்டு திட்டத்தில் இணைக்கப்பட்டு 65 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும் உணரப்படாமல் உள்ளது.

மேலும், சீனாவில் இருந்து ஆதிக்கம் செலுத்தும் இறக்குமதிகளின் தொகுப்பில் மின் சாதனங்கள் இருப்பது, தாராளமயமாக்கலுக்குப் பிந்தைய வெளிநாட்டு முதலீட்டை ஈர்த்து, உலகச் சந்தைக்கான அத்தகைய தயாரிப்புகளை உற்பத்தி செய்வதை மேற்கொள்ளும் இலக்கு கூட நிறைவேற்றப்படாமல் உள்ளது என்பதைக் காட்டுகிறது. ஃபாக்ஸ்கான், விஸ்ட்ரான் அல்லது பெகாட்ரான் போன்ற ஆப்பிள் ஒப்பந்த உற்பத்தியாளர்கள் சீனாவில் ஏற்பட்டுள்ள புதிய சிக்கல்களின் காரணமாக, தங்கள் உற்பத்தியில் ஒரு சிறிய பகுதியை இந்தியாவிற்கு மாற்றுகிறார்கள் என்பதற்கான சிறிய அறிகுறி கூட இந்த அரசின் அதிகாரப்பூர்வமான கொண்டாட்டத்திற்கு ஒரு காரணம் என்பதில் ஆச்சரியமில்லை.

ஆதிக்கம் செலுத்தும் இரசாயன இறக்குமதி

சீனாவில் இருந்து இந்தியாவின் இறக்குமதி கலவையின் ஒரு தொடர்புடைய அம்சம் கனிம இரசாயனங்களின் முக்கியத்துவம் ஆகும், இதில் முக்கியமாக மருந்து இடைநிலைகள் (Intermediates) அல்லது செய்வினை மருந்து சேர்வையுறுப்புகள் (Active Pharmaceuticals Ingredients) உள்ளன. விளக்கப்படம் 4 காண்பிக்கிறபடி, 2003 க்குப் பிறகு, இந்தியாவின் தொழில்துறை மற்றும் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சி ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு துரிதப்படுத்தப்பட்ட ஆண்டுகளில், மருந்துகளின் இறக்குமதிகள் (SITC 3வது திருத்தப்பட்ட. வகைப்பாட்டில் 541 வகை) வேகமாக உயர்ந்துள்ளது.

இதன் விளைவாக, இந்தியாவின் மருந்துத் தொழில்துறையானது சீனாவில் இருந்து இடைநிலைகளை இறக்குமதி செய்வதைச் சார்ந்திருப்பதானது மிகப்பெரிய அளவில் அதிகரித்துள்ளது. இதன் விளைவாக, சீனாவின் கோவிட் தொடர்பான ஊரடங்குகள், அந்த இடைநிலைகளின் விநியோகம் மற்றும் இந்தியாவுக்கான அதன் போக்குவரத்தை மோசமாகப் பாதிக்கக்கூடிய காரணிகள் உள்நாட்டுத் தொழில்துறைக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும். இது இந்திய தொழில் கொள்கையின் தோல்விக்கு மேலும் சேதப்படுத்தும் குற்றச்சாட்டாகும். அயல்நாட்டு இறக்குமதியிலிருந்து இந்தியாவின் மருந்துத் தொழில்துறைக்கு வழங்கப்படும் பாதுகாப்பு மற்றும் தயாரிப்பு காப்புரிமை பாதுகாப்பு போன்ற சர்வதேச சட்டங்களில் இந்தியா பெற்றிருக்கும் சலுகைகளால் பயனடைவதன் மூலமாகவே வேகமாக வளர்ந்தது. இச்சலுகைகள் மூலம் அயல்நாட்டு நிறுவனங்களுக்கு தங்கள் கண்டுபிடிப்புகளின் முதல் அறிமுகத்திற்குப் பிறகு பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு பெரும் லாபத்தைப் பெற்ற மருந்துகளை இந்திய மருந்து நிறுவனகள் மலிவான, பொதுவான (Generic) பதிப்புகளாக தயாரித்தது.

மருந்துத் துறையின் தடுமாற்றம்

மேலும், முக்கியமான மருந்துத் துறையில் தன்னிறைவைக் கட்டியெழுப்பும் மூலோபாயத்தின் ஒரு பகுதியாக, பொதுத் துறையில் மருந்து உற்பத்தி உட்பட மிகப்பெரும் அளவு மருந்துகளின் உற்பத்தியை அரசாங்கம் வலியுறுத்தியது. இது மொத்த மருந்துகளின் இறக்குமதியை நம்பியிருப்பதை குறைக்க எண்ணும் இந்தியாவின் கொள்கையை குறிக்கிறது. 

உலக வர்த்தக அமைப்பில் இந்தியாவின் உறுப்பினர் நிலை, வர்த்தகம் தொடர்பான அறிவுசார் சொத்துரிமைகளை (டிஆர்ஐபிஎஸ்) நிர்வகிக்கும் விதிகளை ஏற்றுக்கொண்டமையால் உலகளாவிய மருந்து நிறுவனங்களின் லாபங்களின் பாதுகாப்பு, மேலும் முழு தாராளமயமாக்கல் ஆட்சியில் TRIPS கட்டமைப்பின் கீழ்  உள்நாட்டுத் தொழில்துறைக்கு சாதகமாக இருக்கும் வாய்ப்புகளைக் கூட முழுமையாகப் பயன்படுத்திக்கொள்வதில் உள்ள தயக்கம் அதன் ஆதாயங்கள் அனைத்தையும் சுருக்கின. 

மேற்கண்ட சீனாவுடனான இந்தியாவின் மருந்து வணிகம் பற்றிய சான்றுகள், இந்தியாவின் புதியதாராளவாதக் கொள்கைத் திருப்பத்தின் விளைவுகளை அப்பட்டமாக வெளிப்படுத்துகின்றன. 

சமீபத்தில், அரசாங்கம் ‘பொருளாதாரத்தில் தன்னிறைவு’ என்ற சொல்லாட்சியை புதுப்பித்து வருகிறதுடன் உற்பத்தி வளர்ச்சியில் ஒரு காலத்தில் அதன் போட்டி நாடுகளுடன் பொருந்தாத இந்தியாவின் தோல்வியை சரி செய்ய வேண்டிய அவசியம் உள்ளது. ஆனால் இந்த சொல்லாட்சியைப் பயன்படுத்தி ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட கொள்கையை உன்னிப்பாக ஆய்வு செய்தால், அயல்நாட்டு நிறுவனங்களுடனான போட்டியை மத்தியஸ்தம் செய்வதன் மூலம் ஒரு சில விருப்பமான உள்நாட்டு வணிகக் குழுக்கள் மற்றும் கூட்டு நிறுவனங்களுக்கு பணிவிடை செய்ய சில முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன என்றாலும் ஒரு 'தேசியவாத' தொழில்துறை கொள்கையின் அடிப்படையில் உள்நாட்டு தொழில்துறையை ஊக்குவிப்பது இந்த அரசின் வெளியுறவுக் கொள்கைக்கு அவ்வளவு உவப்பானதாக இல்லை. இந்தியா-சீனா இரு நாடுகளிடையே நிலவும் கவலைக்குரிய இருதரப்பு வர்த்தக ஏற்றத்தாழ்வை இந்தியாவின் இதுபோன்ற கொள்கைள் சரி செய்ய முடியாது.

- மருதன் 

(தமிழில்)

மூலக்கட்டுரை: https://www.google.com/amp/s/www.thehindubusinessline.com/opinion/columns/c-p-chandrasekhar/the-worrying-trade-gap-with-china/article66196784.ece/amp/