பாலஸ்தீன ஆதரவுப் போராட்டக் குழு மீது ஏகாதிபத்திய இங்கிலாந்து பயங்கரவாத முத்திரை

ஏகாதிபத்திய முதலாளித்துவ அரசான இங்கிலாந்து, தனது உண்மையான வர்க்க குணத்தை மீண்டும் ஒருமுறை வெளிப்படுத்தியுள்ளது. இங்கிலாந்து நாடாளுமன்றம், முதலாளித்துவ வர்க்கத்தின் நலன்களைப் பாதுகாக்கும் ஒரு கருவியாகச் செயல்பட்டு, "பாலஸ்தீன் ஆக்‌ஷன்" என்ற பாலஸ்தீன ஆதரவு போராட்டக் குழுவைத் தடை செய்ய வாக்களித்துள்ளது. பாலஸ்தீன மக்கள் மீதான இஸ்ரேலிய அரசின் இனப்படுகொலைக்கு ஆயுதங்களை வழங்கி, போரிலிருந்து லாபம் ஈட்டும் இராணுவ-தொழிற்கூட்டமைப்பின் (Military-Industrial Complex) நடவடிக்கைகளை அம்பலப்படுத்தி வருகிறது. இதை தான் பிரிட்டனின் உள்விவகாரத் துறை  நாட்டின் இராணுவ நோக்கங்களை சீர்குலைப்பதே இந்த அமைப்பின் நோக்கம் என கூறுகிறது.

2025 ஜூன் மாதம், இந்தக் குழு இங்கிலாந்தின் மிகப்பெரிய விமானப்படை தளமான ராப் ப்ரைஸ் நார்டன் (RAF Brize Norton)-ல் அத்துமீறி நுழைந்து, இரண்டு ராயல் ஏர்ஃபோர்ஸ் ஏர்பஸ் வொயேஜர் (Airbus Voyager) விமானங்களின் டர்பைன் என்ஜின்களில் சாயம் பூசினர். இந்த சாயப் பூசுதல்தான் தீவிரவாதமாகவும், பயங்கரவாதமாகவும் கூறி இங்கிலாந்து நாடாளுமன்றம் பாலஸ்தீன் ஆக்‌ஷனை பயங்கரவாத அமைப்பாக தடை செய்யும் சட்டத்திற்கு 382 உறுப்பினர்கள் ஆதரவாகவும், 26 உறுப்பினர்கள் எதிராகவும் வாக்களித்தனர். இந்த ஒடுக்குமுறை நடவடிக்கை மூலம் ஏகாதிபத்திய அரசின் பாராளுமன்றம்  தனது வர்க்க விசுவாசத்தை நிலைநிறுத்தியுள்ளது. ஒரு விமானப்படைத் தளத்தில், இரண்டு பாலஸ்தீன ஆக்‌ஷன் போராட்ட அமைப்பினர் நடத்திய நேரடி நடவடிக்கையே இதற்குக் காரணமாகக் காட்டப்படுகிறது. இச்செயல், அரசின் பார்வையில் ஒரு "பயங்கரவாத" நடவடிக்கையாம். ஆனால், ஜனநாயக சக்திகளின் மற்றும் புரட்சிகர பார்வையில், இது ஏகாதிபத்தியப் போர்க்குற்றங்களில் இங்கிலாந்து அரசின் பங்களிப்பை பாட்டாளி வர்க்கத்திற்கும் பொதுமக்களுக்கும் அரசின் சாயத்தை வெளுக்கும்,  வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டும் அம்பலப்படுத்தும் நடவடிக்கையாகும். இராணுவ விமானங்களின் மீது சிவப்பு மையால் பூசியது ஒரு குறியீட்டுச் செயல். இது, இஸ்ரேலின் இனப்படுகொலைக்கு இங்கிலாந்து வழங்கும் ஆயுதங்களால் சிந்தப்படும் பாலஸ்தீன மக்களின் ரத்தத்தைக் குறிக்கிறது. "இந்த விமானங்கள் இஸ்ரேலுக்கு உதவவில்லை" என்று பாதுகாப்பு அமைச்சகம் கூறுவது, ஏகாதிபத்திய அரசுகள் தங்கள் குற்றங்களை மறைக்கப் பயன்படுத்தும் வழக்கமான பொய்யாகும். அரசின் சொத்துக்களைப் பாதுகாப்பதே அதன் முதன்மை நோக்கம்; ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் உயிர்கள் அல்ல.

தடையின் வர்க்கத் தாக்கங்கள்:

இந்தத் தடை, முதலாளித்துவ அரசு தனது அதிகாரத்தை நிலைநிறுத்த எந்த எல்லைக்கும் செல்லும் என்பதைக் காட்டுகிறது. ஒரு போர் எதிர்ப்பு போராட்டக் குழுவை, ஹமாஸ், ஐஎஸ்ஐஎஸ் போன்ற அமைப்புகளுடன் ஒப்பிடுவது, "பயங்கரவாதம்" என்ற முத்திரையைப் பயன்படுத்தி, ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புக் குரல்களை நசுக்கும் ஒரு திட்டமிட்ட சித்தாந்தத் தாக்குதலாகும். இதன் மூலம், பாலஸ்தீன விடுதலைப் போராட்டத்தின் நியாயத்தை மழுங்கடித்து, அதற்கான ஆதரவைக் குற்றமாக்க அரசு முயல்கிறது. ஆதரவு உடை அணிந்தாலே கைது மற்றும் 14 ஆண்டுகள் வரை சிறைத்தண்டனை என்பது பாட்டாளி வர்க்கத்தின் மற்றும் முற்போக்கு சக்திகளின் மத்தியில் அச்சத்தை விதைத்து, அவர்களை அரசியல் செயல்பாடுகளிலிருந்து அந்நியப்படுத்தும் ஒரு பாசிச நடவடிக்கையாகும். இது, முதலாளித்துவ ஜனநாயகத்தின் போலித்தனத்தையும், அது நெருக்கடிக்குள்ளாகும்போது தனது ஒடுக்குமுறைக் கருவியை எப்படி வெளிப்படையாகப் பயன்படுத்தும் என்பதையும் நிரூபிக்கிறது.

மிதவாதக் கண்டனங்களும் புரட்சிகரப் பார்வையும்:

ஐக்கிய நாடுகள் சபை, அம்னெஸ்டி இன்டர்நேஷனல் போன்ற தாராளவாத, முதலாளித்துவ அமைப்புகளின் கண்டனங்கள் எதிர்பார்க்கப்பட்டவையே. அவை "மனித உரிமைகள்", "கருத்துச் சுதந்திரம்" என்ற சட்டகத்திற்குள் நின்று பேசுகின்றனவே தவிர, இந்த ஒடுக்குமுறையின் மூல காரணமான வர்க்கச் சுரண்டலையும் ஏகாதிபத்தியத்தையும் கண்டிக்கத் தவறுகின்றன. அவை அமைப்பின் சீர்திருத்தத்தைக் கோருகின்றனவே அன்றி, அமைப்பைத் தூக்கியெறியும் புரட்சிகரப் போராட்டத்தை ஆதரிப்பதில்லை.

அதே சமயம், "நாங்கள் அனைவரும் பாலஸ்தீன் ஆக்‌ஷன்" போன்ற நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களின் முழக்கங்கள், தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் சில பிரிவுகளின் ஆதரவைப் பிரதிபலித்தாலும், முதலாளித்துவ நாடாளுமன்ற அமைப்பிற்குள் இதற்கு உண்மையான தீர்வு இல்லை என்பதை வரலாறு மீண்டும் மீண்டும் நிரூபித்துள்ளது.

பாலஸ்தீன் ஆக்‌ஷன் குழுவின் அறிக்கை, நிலைமையைச் சரியாகப் புரிந்துகொண்டுள்ளது. "உண்மையான குற்றம் சிவப்பு மை அல்ல, இங்கிலாந்து அரசின் துணையுடன் நிகழ்த்தப்படும் போர்க்குற்றங்களே" என்று அதன் அறிக்கை கூறியுள்ளது. இது போன்ற போர் எதிர்ப்பு இயக்கங்கள் பெரும்பாலும் ஏகாதிபத்திய தொண்டு நிறுவனங்களாகவே இருக்கின்றன. உழைக்கும் மக்களின் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புகளையும் காலனிய அரசியல் பொருளாதார போராட்டங்களை மடைமாற்றம் செய்ய ஏகாதிபத்திய அமைப்புகள். அதனால் ஏகாதிபத்தியமே, ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பை மடைமாற்ற உலகெங்கும் இது போன்ற பல அமைப்புகளை உருவாக்குகிறது. அதனால் உழைக்கும் மக்கள் ஏகாதிபத்திய போர்களுக்கு எதிரான போராட்டத்தில்  அரசுசாரா தொண்டு நிறுவனங்களுடன் எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும்.  இந்தத் தடை, ஒரு பின்னடைவு அல்ல; மாறாக, ஒரு பாடம். ஏகாதிபத்திய அரசு தனது போர் இலாபத்தையும், ஏகாதிபத்திய நலன்களையும் பாதுகாக்க, எந்தவொரு ஜனநாயக இயக்கத்தையும் "பயங்கரவாதம்" என்று முத்திரை குத்தி நசுக்கத் தயங்காது என்பதே அந்தப் பாடம். சட்டப் போராட்டங்கள் மற்றும் நாடாளுமன்ற முறையீடுகள் ஒரு தற்காலிக உத்தியாக இருக்கலாம். ஆனால், உண்மையான தீர்வு, இங்கிலாந்து மற்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள தொழிலாளர் வர்க்கம், பாலஸ்தீனம் போன்ற ஒடுக்கப்பட்ட நாடுகளின் மக்களுடன் சர்வதேச ஒற்றுமையைக் கட்டியெழுப்புவதிலும், உழைக்கும் மக்கள் வர்க்க அமைப்புகளுக்கு பின்னால் திரள்வம் என்இந்தச் சுரண்டல்வாத முதலாளித்துவ-ஏகாதிபத்திய அமைப்பைத் தூக்கியெறியும் ஒரு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட புரட்சிகரப் போராட்டத்திலுமே உள்ளது.

செந்தளம் செய்திப்பிரிவு